عضو هیات مدیره شرکت عمران شهرهای جدید کشور معتقد است: انتقال پایتخت راهکار قطعی حل مشکلات شهر تهران نیست و برای ساماندهی وضع موجود شهر تهران باید اقدامات دیگری انجام شود.

به گزارش ملک رادار، زهره داوودپور عضو هیات مدیره شرکت عمران شهرهای جدید کشور با اشاره به مطالعات انجام شده طی سال­ های گذشته، به پایگاه خبری بانک مسکن- هیبنا، گفت: نتیجه مطالعات چندین ساله در خصوص استفاده از تجربه سایر کشورها در زمینه انتقال پایتخت نشان می ­دهد انتقال پایتخت نمی تواند پاسخ قطعی و محکمی برای حل مشکلات شهر مادر باشد.

وی ادامه داد: همواره موضوع انتقال پایتخت به عنوان یک مجموعه سیاسی-اداری با مقاومت در کشورهای مختلف روبه رو بوده است. از این رو مطالعات ما نشان می دهد برای سبک سازی و عبور از مشکلاتی که شهر تهران با آن دست و پنجه نرم می کند می توان به توزیع نقش های مختلف این شهر در نقاط مختلف کشور در حوزه های مختلف اقتصادی، اداری، سیاسی و… پرداخت.

وی با بیان اینکه انتقال این نقش ها می تواند در سه بعد مختلف رخ دهد، اظهار کرد: بعد نخست، مناطق دور از مرکز یا همان شهر مادر است، بعد دوم مناطقی که فاصله نزدیک تری به شهر مادر دارند. در این حوزه می توان از تجربه کشوری مثل مالزی استفاده کرد و نهایتا در بعد سوم می توان برخی نقش های شهر تهران را به مناطقی که پیرامون این کلان شهر هستند منتقل کرد.

داوودپور با تاکید بر آنکه انتقال پایتخت یک مساله دفعی نیست، عنوان کرد: در انتقال نقش های مختلف شهر مادر، شهرهای جدید می توانند در پذیرش نقش ها کمک کنند چرا که در کشور ما به بازتوزیع جمعیت و فعالیت های مختلف (کسب و کار و اشتغال) نیاز است به ویژه آنکه در شهری همچون تهران مسائل متعددی همچون زلزله، آلودگی هوا، ترافیک و … وجود دارد.

در این میان سهراب مشهودی کارشناس ارشد شهرسازی نیز با تائید وجود این مشکلات در شهر تهران معتقد است: انتقال نقش های مختلف شهر تهران به سایر شهرهای پیرامون از جمله شهرهای جدید می تواند به حل مشکلات کهنه و رو به افزایش پایتخت کمک کند.

به گفته وی تجربه سایر کشورها در حوزه انتقال پایتخت اداری به شهرهای پیرامونی نشان می دهد رشد جمعیت در پایتخت های قدیمی با انتقال برخی نقش ها به سایر شهرهای پیرامونی به شدت کاهش پیدا می کند.

وی در این زمینه به تجربه کشور ترکیه اشاره کرد و افزود: به عنوان مثال پس از انتقال پایتخت اداری در کشور ترکیه، نرخ رشد جمعیت از ۴٫۷ درصد به حدود ۲ درصد رسیده است.

این کارشناس ارشد شهرسازی در عین حال با اشاره به حجم بالای سفرهای درون شهری و معضل ترافیک روزانه در شهر تهران، اظهار کرد: بررسی ها نشان می دهد روزانه ۳۰ درصد از رفت و آمدهای درون شهر تهران به سفرهای کاری افراد مربوط است که این، به علت حضور ادارت در محدوده شهری تهران است. از این رو انتقال نقش های اداری از شهر تهران به سایر شهرهای پیرامونی می تواند به حل مشکل ترافیک کمک کند.

اردیبهشت ماه سال ۹۴، با تصویب طرح مجلس در شورای نگهبان، دولت مکلف به تشکیل شورای ۱۵ نفره برای امکان‌سنجی انتقال پایتخت شد. این طرح بهمن ۹۱ تحت عنوان انتقال پایتخت اداری-سیاسی توسط ۵۲ نماینده نوشته شد؛ اما سال ۹۲ با چکش‌کاری مسوولان دولتی، از لحاظ محتوا و عنوان، تغییر اساسی پیدا کرد و مقرر شد گزینه «انتقال» بدون پاک شدن صورت مساله که همان تهدیدهای جمعیتی و زیست‌محیطی تهران است، در دستورکار قرار بگیرد. نهایتا با تایید نهایی طرح اصلاحی تحت عنوان «امکان‌سنجی انتقال مرکز سیاسی و اداری کشور و ساماندهی و تمرکززدایی از تهران»، شورایی مرکب از ۱۵ شخصیت حقوقی شامل رئیس‌جمهور، ۴ وزیر، شهردار و رئیس شورای شهر تهران، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، ۴ نماینده مجلس و روسای سه سازمان دولتی تشکیل شد تا مشخص شود راه عبور از مشکلات شهر تهران چیست. اما سال گذشته نتیجه این مطالعات مشخص کرد که انتقال پایتخت راهکار حل مشکلات شهر تهران نیست و باید ساماندهی در دستور کار قرار گیرد.

مدیران شهرهای جدید معتقدند از این شهرها باید به عنوان ظرفیت بالقوه برای انتقال پایتخت اداری و سبک سازی جمعیتی شهر تهران و سایر شهرهای بزرگ کشور، استفاده شود.